Wat gebeurt er wanneer tatoeage-inkt in je huid wordt geïnjecteerd? Het grootste deel ervan blijft stevig in je huid zitten, maar sommige pigmenten reizen naar lymfeklieren of zelfs naar bestemmingen in je lichaam die verder weg liggen. Ondertussen pronk je met een nieuwe tatoeage.
Van uitgebreide ontwerpen en logo's van sportteams tot de namen van geliefden, tatoeages komen in allerlei vormen en maten. Hun populariteit is de afgelopen 20 jaar toegenomen, met 29 procent van de bevolking van de Verenigde Staten die beweert minstens één tatoeage te hebben. Maar de inkt die in tatoeages wordt gebruikt, is eigenlijk niet ontwikkeld voor gebruik bij mensen. Ze zijn voornamelijk gemaakt voor andere toepassingen, zoals de autolak- of drukindustrie.
De U.S. Food and Drug Administration (FDA) heeft in feite geen enkel pigment voor tatoeages goedgekeurd, en huidreacties op tatoeages zijn niet ongewoon. Hoewel bekend is dat sommige tatoeage-inkten carcinogenen bevatten, is er geen concreet bewijs dat de chemicaliën in tatoeage-inkt kanker kunnen veroorzaken. Er worden solide naalden gebruikt om de inkt in de diepe laag van de huid te deponeren. Het lichaam herkent tatoeagepigmenten als vreemde deeltjes en probeert ze van de huid te verwijderen, maar de chemie van de inkt die in tatoeages wordt gebruikt, maakt dit proces nogal moeilijk voor het lichaam. Daarom blijft het grootste deel van de kleur in de huid.
De tatoeagenaald doorboort je huid ongeveer 100 keer per seconde, met als doel de inkt te deponeren in een gebied van 1,5 tot 2 millimeter onder het oppervlak van de huid. De reden voor deze diepte van penetratie is om de buitenste laag van de huid, of de epidermis, te omzeilen. Deze huidlaag vernieuwt zich constant. Elke dag worden duizenden epidermale cellen van je huid afgestoten en vervangen door nieuwe cellen. Inkt die in de oppervlakkige huidlaag wordt geïnjecteerd, zou gewoon binnen 3 weken verdwijnen.
Om de inkt een permanent thuis in je lichaam te geven, moet de tatoeagenaald door de epidermis in de diepere laag, of de dermis, gaan. Zenuwen en bloedvaten bevinden zich hier, daarom doet het pijn om een tatoeage te laten zetten en bloedt je huid vaak. Het bloeden is onderdeel van de natuurlijke verdediging van de huid tegen letsel. Het resultaat is een toestroom van immuuncellen naar de plaats van letsel. Macrofagen zijn gespecialiseerde immuuncellen, die zich bezighouden met het insluiten van vreemde deeltjes en het verwijderen ervan uit het weefsel. Maar dit proces is slechts gedeeltelijk succesvol als het gaat om tatoeage-inkt.
Sommige macrofagen geladen met inktdeeltjes blijven in de dermis, terwijl andere pigmentdeeltjes worden opgenomen door de belangrijkste dermale bewoners, die fibroblasten worden genoemd. Klonten van pigmentdeeltjes zijn ook gevonden om vast te blijven zitten tussen de dichte collageenvezels van de dermis. Hoewel elke nieuwe tatoeage enig pigmentverlies zal vertonen, zal het merendeel van de inkt in de huid blijven. Een studie bij muizen meldde dat 42 dagen na het tatoeëren 68 procent van de kleurstof nog steeds op de injectieplaats aanwezig was.
